Zuid-Afrika (voorwoord)  Jachtreizen vormen voor Zuid-Afrika een belangrijke bron van inkomsten. Buitenlandse jagers leveren hierdoor een belangrijke bijdrage aan het behoud en het beheer van de daar voorkomende diersoorten. Mede dankzij de (commerciële) jacht heeft het land een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan het behoud van soorten die elders ernstig bedreigd zijn of werden. In het verleden was het vrij eenvoudig om met een jachtwapen naar Zuid-Afrika te reizen. Met de invoering van de nieuwe Wapenwet in 2004 is daar echter verandering in gekomen. Jagen is beschermen, beheren en benutten. Vroeger werd louter voor voedsel en veiligheid gejaagd. Tegenwoordig dient jagen eveneens om ons landschap te beheren en om het optreden van schade aan mensenbelangen te voorkomen of te verminderen. Jagen dient dus altijd een redelijk doel, overeenkomstig de intentie van de wet- en regelgeving. Het is voor de jager een erezaak om wettelijk juist en naar eer en geweten te jagen. Jagers zijn primair natuurliefhebbers, met ruime kennis van flora en fauna. De jager beseft dat ingrijpen in de natuur verantwoordelijkheid vraagt en houdt derhalve bij zijn* denken en handelen rekening met dier, omgeving en medemens. Alle belangen worden bewust en in samenhang afgewogen. In samenhang, omdat benutting door jacht een ander resultaat van de belangenafweging kan opleveren dan het planmatig beheren van populaties of het tegengaan van schadelijke soorten. Deze gedragscode voor jagers, de Weidelijkheidsregels, biedt de jager handvatten voor het maken van die belangenafwegingen. De gedragscode bestaat uit algemene kaders en achtereenvolgens richtlijnen ten aanzien van vaardigheid, houding naar dier en jachtveld, en houding ten opzichte van de omgeving. Met deze code als leidraad geeft de jager blijk van bewustzijn over zijn rol en handelen.